Από τον Πλάτωνα...στον νεοέλληνα!

Όσο οι εποχές αλλάζουν, τόσο και οι κοινωνίες φθείρονται και οδεύουν προς την ολοκληρωτική ισοπέδωση των ιδεών και των αξιών. Σίγουρα υπάρχει είσοδος στο σημερινό χαοτικό κοινωνικό συνονθύλευμα, όταν όμως οι άνθρωποι εκφυλίζουν τη φυλή τους, τα ιδανικά τους, αλλοιώνουν την έννοια του σωστού και του λάθους, του δίκαιου και του αδίκου, το ζήτημα δεν είναι η δημιουργία μιας τέτοιας κοινωνίας, αλλά η έξοδος από αυτήν και ο αφανισμός οποιουδήποτε στοιχείου παραπέμπει σ' αυτήν.

Ο Πλάτωνας κάποτε είχε γράψει στην "Πολιτεία" του ότι υπάρχουν δύο κόσμοι: Ο κάτω κόσμος, που είναι ο κόσμος των αισθήσεων και ο πάνω κόσμος, που είναι ο κόσμος της νόησης και της Μέγιστης Ιδέας. Στον κάτω κόσμο, σ' ένα σπήλαιο, υπάρχουν αλυσοδεμένοι δεσμώτες, άνθρωποι μίζεροι, που ζουν στο σκοτάδι, κοιτάζοντας σ' έναν τοίχο και βλέποντας μόνο τις αναπαραστάσεις που κάνουν οι σκιές. Είναι άνθρωποι καταδικασμένοι να ζουν σ' αυτήν την αυταπάτη και που η μοναδική αλήθεια γι' αυτούς είναι οι σκιές, οι δικές τους και άλλων ανθρώπων που περνούν κρατώντας διάφορα αντικείμενα.

Εκτός όμως απ' αυτό τον κόσμο, υπάρχει κι ένας ανώτερος κόσμος. Ένας κόσμος όπου βασιλεύει η Ιδέα του Αγαθού, ο τρανός Ήλιος που τυφλώνει όσους δεν είναι έτοιμοι να δεχτούν το φως του. Σ' αυτόν τον κόσμο, που είναι και ο πραγματικός, υπάρχουν κάποιοι αγωνιστές της Αλήθειας, οι φιλόσοφοι, οι οποίοι, ως θεατές του Αγαθού, είναι υποχρεωμένοι να διδάξουν και να φωτίσουν τους δεσμώτες. Αυτή η πολιτεία ονομάζεται ιδεώδης και βασικές αρχές της είναι η σοφία, η ανδρεία, η σωφροσύνη και η δικαιοσύνη.

Νομίζω ότι είναι πασιφανές σε ποιον κόσμο είναι η σημερινή ελληνική κοινωνία. Ο νεοέλληνας δεν είναι παρά ένας δεσμώτης, που συμβιβάζεται με οτιδήποτε του πλασάρουν. Συμβιβασμός στην εξουσία που καταπατεί τη ζωή του, συμβιβασμός στη βρωμιά των λαθρομεταναστών έξω απ' την πόρτα του σπιτιού του. Συμβιβασμός στα πρεζάκια, στα κακομαθημένα που καταστρέφουν την περιουσία του, στις κοινές γυναικείες υπάρξεις, στους Τούρκους και στους κάθε "Τούρκους" που εισβάλλουν στην πατρίδα του. Ακόμα, τείνει να υπάρξει και συμβιβασμός στον ανώμαλο που θα κακοποιήσει το παιδί του... Μιλάμε για έναν νεοέλληνα-δεσμώτη, που αρνείται να σπάσει τις αλυσίδες, γιατί φοβάται ότι η τύφλωση θα είναι οριστική και ότι δεν θα καταφέρει να συνηθίσει το φως του Ήλιου. Ζει έτσι στη σκιά του, στο σκοτάδι και το ψεύδος.

Υπάρχουν όμως και "Έλληνες-φιλόσοφοι", που ζουν για να κρατήσουν τη φλόγα δυνατή. Το πόσο έτοιμοι είμαστε να δεχτούμε αυτό το φως και να το κρατήσουμε μέσα μας, το αποδεικνύουμε με τους καθημερινούς αγώνες μας, με την άρνηση στο συμβιβασμό με οτιδήποτε φθείρει εμάς ως ανθρώπους, Άριους, Έλληνες, γονείς. Καλούμαστε λοιπόν εμείς ν' αποδείξουμε ότι κοιτάμε τον Ήλιο χωρίς να τυφλωνόμαστε, ότι είμαστε οι οδηγοί που σπάμε τις αλυσίδες και ότι δεν συμβιβαζόμαστε με κανέναν κίναιδο που προσβάλλει την πατρίδα μας. Το αίμα νερό δεν γίνεται, οι αγώνες δεν σταματούν κι εμείς ερχόμαστε και είμαστε χιλιάδες. Ζήτω η Νίκη!

http://antepithesh.net